Sinds enige tijd is chirurgie een populaire methode om honden te castreren. De laatste jaren is er echter een groeiende belangstelling voor een vorm van chemische castratie. Bij deze methode worden medicijnen rechtstreeks in de bloedbaan van de hond geïnjecteerd. Ze blokkeren de afgifte van bepaalde hormonen.
Er zijn twee belangrijke redenen waarom u uw hond zou moeten castreren. De eerste reden is om de hoeveelheid beschikbaar hondensperma te verminderen. Dit zou een goed idee zijn omdat er een crisis is in de hondenpopulatie in het Verenigd Koninkrijk. Er worden te veel honden gefokt, en te veel mensen besluiten dat ze niet kunnen omgaan met de hond die ze hebben. Daarom neemt de beschikbaarheid van hondensperma af.
De tweede reden is om te voorkomen dat uw hond pups krijgt. Dit is een goede reden omdat het aantal ongewenste puppy's ook erg hoog is.
Er zijn andere manieren om te voorkomen dat een persoon testosteron aanmaakt, maar de beste manier is door te voorkomen dat de persoon testosteron aanmaakt. Testosteron wordt gemaakt in de testikels van ongecastreerde reuen.
Bepaalde soorten kanker, waaronder teelbalkanker en sommige vormen van anale kanker. Ook prostaataandoeningen zoals Prostaathypertrofie en Prostatitis.
Ja, die zijn er. Er zijn met name meldingen van een kleine verhoging van het risico op bepaalde vormen van kanker, vooral bij honden die al heel jong zijn gecastreerd. Meer in het algemeen kan een hond die nerveus is (of agressie vertoont als gevolg van angst) erger worden als zijn testosterongehalte daalt na castratie.
Over het algemeen wordt de levensduur wel verbeterd.
Ondanks deze problemen hebben studies aangetoond dat gecastreerde honden gemiddeld tot 14% langer leven dan gezonde honden.
Nou, het zal allemaal hetzelfde zijn - het enige grote verschil is dat het omkeerbaar is! Dus als er problemen zijn (b.v. nervositeit), zodra het implantaat uitgewerkt is, wordt hij weer normaal.
Hoewel er nog geen bewijs is dat chemische castratie een effectieve behandeling is om ziekten zoals prostaatkanker te voorkomen, kan de behandeling wel effectief zijn bij het voorkomen van sommige soorten ziekten.
Wat zijn de voor- en nadelen van chemisch castreren versus chirurgisch castreren?
Er zijn twee verschillende soorten chemische castratie beschikbaar: een die voor 6 maanden wordt geïmplanteerd en een die voor 12 maanden wordt geïmplanteerd. Het werkzame bestanddeel is een hormoon dat de productie van testosteron vermindert en ervoor zorgt dat de testikels kleiner worden. Zodra de chip zijn werking begint te verliezen, groeien de testikels weer aan en produceren ze weer testosteron en sperma.
Chemische castratie wordt niet aanbevolen voor honden die als huisdier worden gefokt. Het is echter omkeerbaar, en wanneer het wordt gebruikt om te voorkomen dat honden zich agressief gedragen, kan de eigenaar bepalen of hij zijn hond chirurgisch moet laten castreren. Een neveneffect van deze behandeling is dat de hond diabetisch kan worden of borstkanker kan ontwikkelen. Vroeger werden progesteroninjecties of -tabletten gebruikt om honden chemisch te castreren. Deze methode is stopgezet vanwege bijwerkingen zoals suikerziekte en borstkanker.
Wanneer een hond chirurgisch wordt gecastreerd, moet hij onder narcose worden gebracht en worden de testikels operatief verwijderd. Er zijn altijd risico's verbonden aan verdoving en complicaties na de operatie, zoals bloedingen en infecties. Het voordeel is dat het een eenmalige ingreep is en dat er geen voortdurende hormonale behandeling nodig is.
Zowel chemische als chirurgische castratie hebben bijwerkingen, waaronder: een verhoogde neiging tot gewichtstoename, en veranderingen in de vachtkwaliteit (meestal pluiziger).
De eenvoudigste manier om dit soort problemen aan te pakken is de hond operatief te castreren. Omdat castratie onomkeerbaar is, elimineert deze methode het ongewenste gedrag zonder de mogelijkheid tot fokken weg te nemen.
Een doeltreffende manier om de spermaproductie van een man te stoppen, is hem een implantaat onder de huid te geven. De chemische boodschap van de hersenen die de testikels opdraagt sperma en testosteron aan te maken, wordt verstoord. Dat geldt ook voor de stroom van sperma en testosteron, waardoor de testikels zich stilleggen en het sperma- en testosteronniveau daalt. Wanneer het implantaat is uitgewerkt, wordt alles weer normaal - de sperma- en testosteronniveaus worden weer normaal. Maar er is een prijs: naarmate het implantaat verslijt, stijgt de prijs voor vervanging.
In het algemeen zijn er altijd mogelijkheden voor complicaties bij een operatie, maar het implantaat lijkt zeer veilig te zijn.
Dat hangt er echt van af! Beide hebben hun plaats. Als u echter permanente veranderingen wilt vermijden, zich zorgen maakt over mogelijke bijwerkingen (bv. angst), of het uiterlijk van uw hond niet wilt veranderen, dan is het implantaat misschien beter. Het kan ook geschikter zijn bij honden met ernstige gezondheidsproblemen die een verdoving riskant maken.
Als u daarentegen een gezonde hond heeft waarmee u nooit wilt fokken, dan is de chirurgische ingreep waarschijnlijk een betere keuze.
In beide gevallen, kom eens langs en praat met een van onze dierenartsen, die u graag beide opties met u doornemen